Glera

Musujące wina Glera to znak rozpoznawczy winiarzy z północnej części Italii. To także jedne z najbardziej uniwersalnych trunków, jakie można spotkać na rynku. Od oficjalnych imprez, po mieszanie koktajli podczas spotkania w gronie przyjaciół, wina Glera sprawdzą się w każdej sytuacji. Co warto o nich wiedzieć i jak wybrać najlepszą butelkę?

Wina Glera a Prosecco – charakterystyka smaku 

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że wina Glera to mało znana i regionalna odmiana musujących trunków. W istocie jednak mowa o niezwykle popularnym Prosecco. Przez wiele lat zarówno szczep winorośli, jak i trunek były określane tym samym słowem. Jednakże w 2009 nastąpiła zmiana w przepisach. Obecnie Prosecco odnosi się do regionu winiarskiego oraz produkowanych tam win Glera, wytwarzanych według rygorystycznych zasad apelacji DOC i DOCG. Te lekkie, pozbawione tanin trunki, najlepiej smakują gdy są młode. Nie ma więc powodu, aby zwlekać z wyjęciem korka z butelki.

Wina Glera charakteryzują się rześkim bukietem, obfitującym w nuty zielonego jabłka, gruszki, melona, śmietanki, kwiatów, miodu oraz jasnego piwa. Duża rozpiętość smakowa związana jest z faktem, że trunki te są produkowane w wielu odmianach. Spotkać można zarówno wytrawne wina, jak i te słodsze trunki. Stosunkowo niska zawartość alkoholu, obecność musujących bąbelków oraz sposób dojrzewania sprawiają, że wina Glera nie potrzebują dekantacji. Najlepiej podawać je w temperaturze od 3 do 7° Celsjusza. Kolejną zaletą tego trunku jest wyjątkowo szeroki wachlarz kombinacji z różnorakimi potrawami. Oprócz cięższych i obfitujących w tłuszcze dań z czerwonego mięsa, wina Glera sprawdzą się praktycznie przy każdej okazji. Sałatki, słone przekąski, owoce, mięsa na zimno, potrawy kuchni azjatyckiej, włoskiej, ryby oraz owoce morza stworzą świetne połączenie z kieliszkiem musującego trunku.

Jak wybierać wina Glera? 

Przed przystąpieniem do wyboru wina Glera warto poznać kilka terminów umieszczanych na etykietach. Pierwszym z nich jest zawartość odpowiednich owoców w mieszance. Aby na butelce móc napisać Prosecco, wino Glera musi posiadać przynajmniej w 85% z owoców tej odmiany. W zależności od lokalnego stylu, pozostałe 15% można wypełnić z użyciem lokalnych włoskich winogron. Może także zawierać dodatek szczepów zagranicznych. Co ważne, w przypadku niektórych etykiet – zwłaszcza gdy mowa o butelkach oznaczonych banderolą – na etykiecie może brakować wzmianki o rodzaju wykorzystanych winogron. Związane jest to z faktem, iż przepisy wymuszają obecność konkretnych szczepów. Tym samym  sama apelacja gwarantuje, iż dana butelka spełnia niezbędne wymogi. Do najpopularniejszych terminów, które można znaleźć na etykietach win Glera, należą:

– Spumante – trunki tego rodzaju mają większą ilość bąbelków;

– Frizzante – te wina Glera są mniej gazowane, a po nalaniu do kieliszka można zaobserwować delikatną warstwę piany;

– Dry – chociaż słowo to nasuwa skojarzenie, że mamy do czynienia z wytrawnym winem Glera, w rzeczywistości termin ten określa najsłodsze z włoskich trunków. Słowo Dry pojawia się na etykiecie, jeżeli alkohol zawiera od 17 do 32 gramów cukru. W czasie degustacji można więc spodziewać się wyraźnych, słodkich nut;

– Extra Dry – w tym wypadku ilość cukru wynosi od 12 do 17 gramów.  Wyczuwalna jest obecność słodszych nut jabłka oraz cytryny podczas degustacji;

– Brut – wina Glera o tym oznaczeniu zawierają od 6 do 12 gramów cukru, przez co charakteryzują się wyrazistym, mocno wytrawnym smakiem;

– Extra Brut – to oznaczenia najbardziej wytrawnych trunków o zawartości cukru wynoszącej maksymalnie 6 gramów;

– DOC i DOCG – to dwa najistotniejsze typy włoskich apelacji stosowanych w odniesieniu do win Glera. DOC jest częściej spotykaną i mniej restrykcyjną kategorię. Z kolei DOCG znajduje się na trunkach najwyższej jakości. Sprawdzenie rodzaju apelacji to najszybszy sposób, aby wybrać trunek wysokiej klasy bez konieczności sprawdzania lokalnych terminów i określeń nadawanych przez konkretne winiarnie.