Wódka Zagraniczna

Większość Polaków kojarzy wódkę głównie z rodzimymi wyrobami, jednak warto pamiętać, że trunek ten nie jest produkowany tylko i wyłącznie w kraju nad Wisłą. Jak długą historię ma wódka zagraniczna, z czego się ją produkuje i w jaki sposób się ją serwuje? Warto się temu przyjrzeć zanim rozpocznie się degustacja.

Wódka zagraniczna – pierwsze wzmianki 

Mianem wódki zagranicznej określa się wysokoprocentowy trunek, uzyskiwany poprzez połączenie rektyfikowanego spirytusu i wody. Co istotne, zawartość alkoholu w wódce zagranicznej zazwyczaj nie może być  niższa niż 37,5%. Trudno jest z całą pewnością określić, kiedy rozpoczął się proces destylacji wódki. Wiemy jednak na pewno, że pierwsze narzędzia służące do destylacji wysokoprocentowych alkoholi, odnaleziono na terenie ówczesnej Mezopotamii i pochodziły one z okolic 3500 r. p.n.e. Warto pamiętać, że w początkowej fazie istnienia tego alkoholu, wódka nie była trunkiem rozrywkowym, ale… lekarstwem. W państwach starożytnych wielu medyków przepisywało swoim pacjentom właśnie ten alkohol, jako formę leczenia różnych schorzeń. Dużo wskazuje na to, że pierwsza wytwarzana w starożytności wódka zagraniczna mogła w nie nadawała się do spożycia. Sposób jej destylacji sugeruje bowiem, że nie tylko była ona niesmaczna, ale również mogła wywoływać zatrucia. O pierwszych przypadkach spożywania wódki zagranicznej wspomina się w tekstach Siegmunda von Herbersteina dotyczących Rusi. Teksty te powstały w okolicach XVI wieku. Wódka zagraniczna opisano w nich jako trunek służący rozrywce. 

Z czego produkuje się wódkę zagraniczną? 

Wódkę zagraniczną wytwarza się, w większości przypadków, na bazie zbóż. Co ciekawe, nie zawsze tak było: pierwsze medyczne trunki były wytwarzane jako destylat wina. Dopiero na przełomie XVI i XVII wieku rozpoczęto produkcję wódki zbożowej oraz owocowej. Najczęściej do produkcji trunku używa się zbóż – żyta, pszenicy, pszenżyta, kukurydzy czy jęczmienia. Może powstawać również na bazie ziemniaków, które – podobnie jak zboża – zawierają skrobię. Jednak, co ciekawe, do produkcji wódki zagranicznej wykorzystać można również surowce zawierające inulinę. Jest to polisacharyd rozpuszczalny w wodzie i hydrolizowany do cukru pod wpływem ciepła. Do surowców, które zawierają inulinę, należą m.in. topinambur czy cykoria. Zdarza się, że wódka powstaje również na bazie melasy. Ten typu zagranicznego alkoholu powstaje w kilku gorzelniach Europy Zachodniej.

Wódka zagraniczna – jak ją serwować?

Nie ma szczególnych zasad dotyczących serwowania wódki zagranicznej. Ciekawostką jest jednak, że wódka zagraniczna to trunek, który można – a nawet należy – spożywać, wypijając całą zawartość kieliszka na raz lub dwa razy. Dopuszczalne jest popijanie wódki zagranicznej, która ma dość intensywny smak. Nie oznacza to jednak, że nie można łączyć jej z dodatkami. Szczególnie popularne jest przygotowywanie drinków na bazie zagranicznej wódki oraz coli czy różnego rodzaju soków. Wódka zagraniczna powinna być schłodzona do temperatury około 16 stopni.