Gin

Gin to trunek, który cieszy się specyficzną reputacją. Z jednej strony trudno znaleźć osobę, która nie znałaby tej nazwy, a alkohol ten stanowi element najpopularniejszych drinków na świecie, takich jak Martini. Mimo tego gin stosunkowo rzadko podaje się samodzielnie, chociaż w ciągu ostatnich lat jego gwiazda znowu zaczyna jaśniej świecić. Co warto o nim wiedzieć?

Czym gin wyróżnia się na tle innych trunków? 

Gin to trunek o charakterystycznym smaku owoców jałowca. Zawartości alkoholu wynosi przynajmniej 37,5%. Obydwie te kwestie reguluje prawo. W przypadku podstawowego wariantu trunku nie istnieją obostrzenia związane z wykorzystaniem dodatkowych substancji słodzących lub zmieniających kolor. Jednak destylowany gin lub London Gin musi spełniać dodatkowe wymagania związane z procesem wytwórczym. Trunek nie musi być wytwarzany w stolicy Anglii, gdyż termin odnosi się do stylu produkcji, a nie lokalizacji. Najbardziej rozpoznawalną cechą ginu jest cierpki i gorzki smak, który związany jest z wykorzystaniem owoców jałowca, a także chętnie dodawanych podczas macerowania skórek cytrusowych oraz ziół. Z tego powodu gin jest często podawany jako aperitif na zaostrzenie apetytu lub trunek zwalczający dolegliwości trawienne.

Jałowiec, Rzymianie oraz mnisi – kilka kropel historii ginu 

Początki ginu są trudne do ustalenia, gdyż już Rzymianie dodawali owoce jałowca do swoich win, aby stworzyć leczniczy trunek. W średniowieczu mnisi z południowych Włoch destylowali mocniejsze alkohole z winogron,. Obfitość jałowców wokół Salerno sprawiła, że niebieskie owoce iglastego krzewu zostały wykorzystane w recepturze, która została opisana w traktacie „Compendium Solernita”. Jednakże za miejsce narodzin współczesnego ginu wskazywane są XVI-wieczne Niderlandy.

To tam zaczęto wytwarzać jałowcowy alkohol o nazwie „genevere”, który szybko zyskał gigantyczną popularność na Wyspach Brytyjskich. Wszystko za sprawą rywalizacji handlowej między Anglią a Francją. Doprowadziła ona do nałożenia wysokich podatków na francuskie alkohole, przy znacznych ulgach dla brytyjskich destylarni. Do początków XIX wieku w Anglii  alkohol ten był tańszy nawet od piwa, co naturalnie wpłynęło na jego popularność. Przyczyniło się także do powstania czarnej legendy tego alkoholu. W XIX wieku nowe metody destylacji sprawiły, że gin zaczął zyskiwać coraz lepszą reputację. Pod nazwą London Gin trafił na pokłady statków, gdzie spotkał się z tonikiem – napojem, który pomagał żeglarzom przyjmować chininę, chroniącą ich przed malarią. Tym sposobem powstał jeden z najsławniejszych drinków na świecie: Gin & Tonic.

Jak podawać gin?

Gin to jeden z alkoholi o uniwersalnym zastosowaniu, który doskonale smakuje w praktycznie dowolnej kombinacji. Z tego powodu jest on częstym składnikiem drinków serwowanych zarówno w klubach, restauracjach, jak i w domowym zaciszu. W ciągu ostatnich lat coraz więcej osób zaczęło samodzielnie przygotowywać koktajle. Przełożyło się to na popularność tego trunki. Wysoka jakość wytwarzanego współcześnie ginu sprawia, że może być serwowany:

– z kostkami lodu – podobnie jak wiele innych alkoholi o podobnej mocy, co pozwala nie tylko schłodzić, ale również rozcieńczyć gin w toku picia;

– samodzielnie – w tym wariancie gin jest serwowany mocno schłodzony lub w temperaturze pokojowej. Pozwala to w pełni rozkoszować wszystkimi nutami smakowymi. To metoda preferowana w przypadku długo dojrzewających i wysokiej klasy ginów;

– jako koktajl – to sposób serwowania, który oferuje największą swobodę dla ginu. Gimlet, Gin & Tonic, Martini czy Negroni to jedne z najsławniejszych kombinacji na świecie, które łączy obecność ginu;

– pod postacią prostych mieszanki – czasami nie mamy czasu lub ochoty przygotowywać złożonych drinków. Trunek jednak łączy się doskonale z herbatą, sokami owocowymi oraz kwiatowymi. Sprawia to, że można szybko przygotować interesujące kombinacje, które zaskoczą nietypowymi smakami.