Riesling

Lekkie i orzeźwiające wina Riesling stanowiły niegdyś ulubiony trunek niemieckiej szlachty. to ona uczyniła z tej odmiany najpopularniejszą sadzonkę winorośli od Renu po Odrę. Obecnie Riesling jest chętnie wybieranym gatunkiem ze względu na owocowy aromat oraz możliwość połączenia go z zaskakująco szeroką paletą smaków.

Słodycz w służbie przyjemności – jako podawać wina Riesling?

Najczęściej wymienianą cechą win Riesling jest ich owocowy bukiet smakowy. Choć trunek zdecydowanie znajduje się po słodszej stronie spektrum, nie oznacza to, że mamy do czynienia z alkoholem pozbawionym charakteru. Wina Riesling wyróżniają się lekką budową, brakiem wyczuwalnych tanin i umiarkowaną zawartością alkoholu. Zwykle oscyluje ona w przedziale od 11 do 13%. Wysoka kwaśność dobrze komponuje się z bukietem smakowym, obejmującym jabłko, brzoskwinię, gruszki, cytryny i ananasa. W przypadku starzonych butelek należy się spodziewać nut kwiatowych oraz perfum. Jasny kolor oraz niezbyt wysoka moc sprawiają, że wina Riesling to doskonały wybór na letnie przyjęcia, spotkania z przyjaciółmi oraz strzał w dziesiątkę podczas mieszania koktajli.

Balans między słodyczą oraz kwaśnością sprawia, że wina te najlepiej komponują się z dobrze przyprawionymi daniami. Kuchnia indyjska, chińska, tajska to świetne połączenie. Podobnie jest w przypadku potraw z drobiu, ryb, owoców morza, pieczonych warzyw i delikatnych, niedojrzewających serów. Co więcej, wina Riesling dobrze komponują się z chudą wieprzowiną oraz słodszymi daniami. Należy jednak pamiętać, że tłuste, mięsne potrawy będą lepiej smakowały z czerwonymi trunkami o wyższej zawartości tanin. Wytrawnych butelek nie powinno się kojarzyć ze słodkimi potrawami, z kolei odmiany słodkie źle smakują w połączeniu z kwaśnymi daniami. Wina te najlepiej serwować dobrze schłodzone, w temperaturze od 4 do 6° Celsjusza, czyli prosto z lodówki.

Trunek o szlachetnym rodowodzie – historia win Riesling 

Dzieje wina Riesling są mocno powiązane z historią Niemiec, przez co łatwo zrozumieć, dlaczego trunek ten cieszy się taką popularnością w tym kraju. Sama odmiana winogron jest najprawdopodobniej bezpośrednią lub niezbyt odległą odmianą winorośli właściwej, co czyni ją jedną z najstarszych znanych odmian. Wina Riesling po raz pierwszy pojawiają się w źródłach w roku 1435, gdy hrabia Jan IV Katzenelnbogen zakupił za 22 szylingi sześć sadzonek o nazwie „Riesslingen”. Na mapie Alzacji z 1348 roku da się zauważyć słowo „Russelinge”. Nie ma jednak pewności, czy odnosi się ono właśnie do winorośli. Historyczny zakup hrabiego na rzecz swojej winnicy w Rüsselsheim jest początkiem ogromnej popularności wina Riesling na terenie Cesarstwa. Lekki, jasny trunek szybko przypadł do gustu arystokracji i właściciele winnic chętnie zakładali własne uprawy.

Po zakończeniu niszczycielskiej Wojny trzydziestoletniej wina Riesling stały się jeszcze bardziej popularne. Zniszczone uprawy były zastępowane właśnie tą odmianą winorośli. W 1787 roku elektor Trewiru, Klemens Wacław Wettyn – syn króla Rzeczypospolitej i księcia Saksonii Augsuta III – wydał nawet dekret, iż poślednie odmiany winogron powinny być usunięte, aby zrobić miejsce dla szlachetniejszych szczepów, takich jak Riesling. W XIX niemieckie trunki cieszyły się tak wielką popularnością, iż mogły rywalizować z wyrobami z Bordeaux i Burgundii. Pierwsza połowa XX wieku położyła kres popularności win Riesling, gdyż zniszczone w czasie obydwu wojen oraz kryzysu końca lat 20. winnice obsadzono nowymi szczepami, jednakże ostatnie dekady to okres powrotu dawnej sławy – zarówno w Niemczech, jak i po obydwu stronach Atlantyku oraz Pacyfiku.